Algemene Beschouwingen 2016 Gemeenteraad Westervoort
Juli 2016, we zijn halverwege de raadsperiode waarin een coalitie van VVD, D66 en CDA een programma uitvoert dat ambitieus is, en dat in woelige tijden. Decentralisaties binnen het sociale domein, een op handen zijnde ambtelijke fusie, opvang asielzoekers, de wereld in brand, kortom een stevige opdracht.
De PvdA volgt deze periode vanuit de oppositie kritisch de voorstellen en besluitvorming van het college, en legt de vinger op zere plekken, daar waar we deze constateren. Kritisch volgen betekent ook het onderkennen van successen: het college is er in geslaagd een sluitende begroting neer te leggen, sterker nog, met een voordelig saldo van 128.000. Gaat u maar rustig slapen zou je denken, maar met de vooruitblik naar 2020 is waakzaamheid op zijn plaats.
Sommige zere plekken doen bij het college zelf ook pijn: ik hoef alleen maar het woord Presikhaaf te noemen, of ik zie sombere en gepijnigde blikken bij alle fracties en niet in het minst bij de betrokken wethouder. Nog nooit is er binnen diverse raadsvergaderingen zo vaak gevraagd om het uiten van onze gevoelens, en nog nooit waren die keer op keer uiterst zorgelijk. Overigens is dit een dossier waarbij alle fracties eendrachtig optrekken, evenals bijvoorbeeld het opvangen van vluchtelingen, waarvoor wij al eerder een compliment gaven over de uitvoering aan alle betrokkenen.
Toch zijn er ook dossiers waarbij het college opgewekt en vol vertrouwen een kant op gaat die wij juist met veel zorg volgen, en waaraan wij ook niet willen meewerken. Een ambtelijke fusie met Duiven, die allerhande efficiëntie voordelen zou moeten opleveren, is voor ons niet de juiste weg naar de door ons gewenste en meer democratische samenwerkingsvorm van gemeentelijke herindeling. Als besparing wordt alvast een kleine 1,5 ton meegenomen, oplopend tot 222.000 vanaf 2020, maar een feitelijke onderbouwing van deze verwachting hebben wij nog nergens gezien. Wishful thinking dus!
Een ambitieus plan om het gemeentehuis te verbouwen, terwijl er in Westervoort naar verhouding veel mensen op of onder de armoedegrens leven, is wat ons betreft onverantwoord. Natuurlijk gaan wij mee in noodzakelijk onderhoud en arbo technische aanpassingen, maar de plannen gaan veel verder. Zelfs zo ver dat burgers, in dit geval de gehandicaptenraad, ervoor pleiten bepaalde aanpassingen niet door te voeren omdat zij er op achteruit zullen gaan (bereikbaarheid publieksfuncties). Kosten die niet noodzakelijk zijn, terwijl er bijvoorbeeld de komende jaren structureel 140.000 extra nodig is in het kader van armoedebeleid (pag. 22), vinden wij onverantwoord.
Ook de doorlopende kosten voor een extra wethouder blijven ons een doorn in het oog, en wij zijn nog steeds niet overtuigd van de noodzaak ervan. Wij stellen dan ook nu al voor om vanaf 2018 weer terug te gaan naar 3 wethouders.
En dan citerend uit de tekst van de voorjaarsnota: Het is verstandig rekening te houden met tegenvallers op het gebied van het sociaal domein: pag. 32: “Als de eindafrekening van de zorgleveranciers over 2015 substantieel afwijkt van wat we verwachten is het mogelijk dat de genoemde 6 ton niet voldoende is. Bij de najaarsnota moeten we dan bij u terug komen om de tegenvallers af te dekken. Vooralsnog echter is er geen aanleiding daarvoor te vrezen”. Hoe weet u dat zo zeker? En waarom daar dan niet rekening mee houden door niet noodzakelijke uitgaven zoals eerder benoemd “on hold” te zetten?
Zorg hebben wij over de open eind regeling van het doelgroepenvervoer, en over de exploitatielasten van de Nieuwhof. Ook delen wij het optimisme over de opbrengst van buitenreclame niet.
Wat betreft het Deltahuis en Werkgevers Service Punt (WSP) kunnen wij kort zijn: hier verdient de wethouder onze steun. Participatie en re-integratie zijn zeer belangrijke issues, zeker voor Westervoort, en de ambitie om hier zelf een initiatief in te nemen is te prijzen. Of het optimisme gerechtvaardigd is dat uit deze lokale impuls ook structureel 20.000 voordeel te behalen is wagen wij te betwijfelen. Eerder zouden wij graag zien dat de begeleiding van deze groep zo belangrijk wordt gevonden dat het behalen van financieel gewin geen doel, en dus ook geen verwachting moet zijn.
Verder zijn wij blij met de zonnepanelen op het dak van het gemeentehuis, maar treurig over het niet honoreren van €3000 voor bankjes, zodat ouderen af en toe even kunnen uitrusten. Gelukkig hoorden wij tijdens de BSF vergadering van vorige week dat het college voor dit laatste toch wellicht een oplossing ziet. En anders is het wellicht mogelijk de bankjes door particulieren te laten “adopteren” , bij voorbeeld ter nagedachtenis van een geliefd persoon?
Wat betreft de niet gehonoreerde wensen:
Wij zijn groot voorstander van een Dementie Vriendelijk Westervoort. Wij pleiten er dan ook voor het bedrag dat hiervoor is opgenomen bij niet gehonoreerde wensen alsnog te begroten. Westervoort vergrijst in rap tempo, dit initiatief is dus heel belangrijk. Dat wij daarmee op de kortere termijn iets meer in het negatief zullen staan is voor ons geen bezwaar. Op de langere termijn levert dit geen probleem op, en zou zichzelf in de sfeer van zorgpreventie zelfs nog deels kunnen terug verdienen. Bovendien staat dit kleine tekort niet in verhouding tot de waarde die het heeft voor deze kwetsbare doelgroep.
Om een aantal verschuivingen in de begroting te bewerkstelligen hebben wij een aantal moties voorbereid die wij graag in stemming willen brengen. Het betreft met name extra gelden voor het Sociaal Domein (participatie) en Ouderen.
Voorzitter, wij gaan een woelige tijd tegemoet: een ambtelijke fusie, landelijke verkiezingen, en grote politieke verschuivingen in Europa. Wij hopen op een stabiel Westervoort dat met vertrouwen de toekomst tegemoet gaat, en zich niet van haar omgeving af keert. Wij zullen hieraan onze bijdrage leveren door vinger aan de pols te houden, maar we zullen het vooral samen moeten doen.
Ineke Tegelaar, fractievoorzitter PvdA-Westervoort